سردار حاجی زاده با بیان این مطلب که بدین شکل ما در حال پر کردن خلأهای موجود هستیم، بیان داشت: بعدها متوجه شدیم برای اینکه اهداف آمریکا در منطقه را در تیر رس داشته باشیم، به موشکهایی با برد ۸۰۰ کیلومتر هم نیاز داریم؛ ولی نه با مشخصات و اندازههای بزرگ؛ به عبارت دیگر نیاز به موشکی در ابعاد شهاب ۳ ولی با برد ۸۰۰ کیلومتر داشتیم.
* تک تک موشکهای ما به اهداف تعیین شده اصابت می کنند
سردار حاجیزاده گفت: تمام این فعالیت ها در حالی صورت می گرفت که برنامه دشمنان ما این بود که کشوری مثل ایران موشک نداشته باشد؛ به همین خاطر ابتدا جلوی ورود موشک را گرفتند؛ ولی وقتی اولین توانمندی ساخت موشک در کشورمان ایجاد شد، زیرمجموعههای ساخت موشک را تحریم کردند؛ اما هنگامی که دیدند ساخت موشک بومی شده، گفتند سکوهای پرتاب موشک را در مواضع اولیهشان میزنیم.
وی در ادامه تأکید کرد: بعد از این وقتی رصد کردند، متوجه شدند تعداد یگانها، سکوهای موشکی و نیز تعداد موشکهای ما به قدری زیاد است که تا بخواهند به خودشان بجنبند، اهداف مورد نظر را مورد اصابت قرار داده و نابود کردیم.
فرمانده نیروی هوا فضای سپاه اضافه کرد: بر این اساس طرحی را تهیه کردند تا بهعنوان سپر موشکی بتوانند در نقطه اصابت، موشکها را مورد اصابت قرار دهند.
وی تأکید کرد: مطمئن باشند روزی که بخواهند ما را مورد تجاوز قرار دهند و آتش جنگ را شعلهور سازند، تک تک موشکهای ما به نقاطی که پیشبینی شده، به فضل الهی اثابت خواهد کرد.
فرمانده نیروی زمینی ارتش با بیان اینکه امام (ره) ۲۹ فروردین حیات و هویت جدیدی به ارتش دادند، گفت: آنهایی که می گویند ما موشک نمی خواهیم، همانهایی هستند که میگفتند ما ارتش نمیخواهیم .
وی عامل موثر دوم را حضور موثر و گسترده مردم عنوان کرد و گفت: حضور مردم به گونه ای گسترده بود که تمام فعالیت های کشور را تحت الشعاع خود قرار داد.
«پیوستن بدنه ارتش به انقلاب را عامل دیگر پیروزی انقلاب برشمرد و ادامه داد: اگر آن روز این بدنه مومن و انقلابی به انقلاب نمی پیوست امکان نداشت انقلاب به این سرعت به پیروزی برسد و ثمر بدهد. پیوستن بدنه ارتش به صفوف انقلابیون، یک امر اتفاقی نبود بلکه ریشه در باورها و اعتقادات ارتش داشت».
فرمانده نیروی زمینی ارتش با بیان اینکه آمریکائی ها از غرس نهال انقلاب در کشور ناخرسند بودند و می خواستند حکومتی در کشور سر کار بیاید که نامی از اسلام نداشته باشد گفت: در این شرایط امام توطئه را تشخیص دادند و فرمودند جمهوری اسلامی نه یک کلمه و نه یک کلمه بیشتر و جمهوری اسلامی در کشور ما ثابت شد. استکبار جهانی تمام تلاش خود را به کار برد تا این نهال را ساقط کند اما موفق نشد.
امیر پوردستان با بیان اینکه بدنه ارتش با انبوهی از تجهیزات به عنوان بازوی مسلح نظام جمهوری اسلامی ایران انجام وظیفه کرد، اظهارداشت: ضد انقلاب برای ساقط کردن انقلاب، لازم داشت که انقلاب را خلع سلاح کند؛ خلع سلاح انقلاب با شعار انحلال ارتش تحقق می یافت.
وی در ادامه با بیان اینکه ضد انقلاب این شعار را در تریبون های خود تکرار کردند و بعضی از مسئولین ناآگاه هم باور کرده بودند که کشور نیاز به ارتش ندارد اظهار داشت: آنها می گفتند که ما ارتش برای چه می خواهیم، مگر ما با کسی جنگ داریم.
« آنهایی که امروز می گویند ما موشک نمی خواهیم، همانهایی هستند که آن روز می گفتند ما ارتش نمی خواهیم، آنها می گفتند مگر ما با کسی جنگ داریم؟ امام در آن شرایط این توطئه را تشخیص دادند. امام (ره) 29 فروردین حیات مجدد و هویت مجددی به ارتش دادند».
وی با بیان اینکه اولین شهید بعد از انقلاب یک ارتشی بود، گفت: کمتر از دو ماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود که سپهبد قرنی ترور و به شهادت می رسد. دشمن می خواست نظام را خلع سلاح کند و به همین دلیل شعار انحلال ارتش را سر داد.
امیر پوردستان گفت: بعد از نامگذاری 29 فروردین به نام روز ارتش، ارتش تلاش کرد پاسخگوی اعتماد امام (ره) باشد. ارتش پس از آن کارهای مهمی انجام داد.
فرمانده نیروی زمینی ارتش اولین اقدام مهم ارتش را کمک به تشکیل سپاه پاسداران عنوان کرد و افزود: شهید کلاهدوز به عنوان قائم مقام کل سپاه مشغول انجام وظیفه شد و به تشکیل سپاه کمک کرد.
وی دومین اقدام مهم ارتش را دفاع از انقلاب در استانهای مرزی و در مقابل ضد انقلاب دانست و گفت: اولین نیرویی که سینه به سینه از نظام نوپای انقلاب دفاع می کند، ارتش است. دو هزار شهید را نیروی زمینی در مدت کوتاهی تقدیم می کند.
امیر پوردستان با بیان اینکه از سال 2001 تهدیدات در فضایی ناهمتراز بود، افزود: آمریکائی ها به منطقه آمده بودند و فضای جنگ ها ناهمتراز بود و ما به عنوان بازوی نظام خود را برای این تهدیدات آماده کردیم؛ حتی رزمایش هایی که ما انجام می دادیم متناسب با این فضا بود.
فرمانده نیروی زمینی ارتش راهبرد جدید دشمن را مذهب علیه مذهب عنوان کرد و گفت: بر اساس این راهبرد، گروه های تروریستی و تکفیری را سازمان دهی کردند. فضای امروز تهدیدات، جنگ های نیابتی است و ما به عنوان بازوی مسلح نظام وظیفه داریم خود را متناسب با آن آماده کنیم.
وی با بیان اینکه نیروی زمینی برای مقابله با این فضا گام های بلندی را برداشته است، تصریح کرد: تشکیل یگان های واکنش سریع، تمرین چندین هزار نفر ساعت تاکتیک ها و سلاح های گروهک های تروریستی و رصد آنها از دیگر اقدامات ما بود و متناسب با آن دستورات لازم را نوشته ایم.
غریب نیست اگر بگوییم این زمین از وقتی که از ایران جدا شده روی خوش ندیده است؛ سرزمینهای شمال غربی و ماورای روی ارس، از زمانی که به خاک روسیه چسبید درگیر جنگهای داخلی بوده است، یک طرف آذریها بودند که پشتشان به عثمانی و ترکیه گرم بود، طرف دیگر ارمنیها که انتظار حمایت از دولتهای مسیحی را داشتند.
دعوای تاریخی اینجا بر سرزمینی به وسعت استان قم ایران است؛ جلگههای سبز و مرتفعی که تا بود زمین مناسب برای گلهدارن بود و کشاورزان و زنبور داران؛ منطقه قرهباغ که با وجود اکثیرت ارمنیاش، در تقسیمبندیهای دولت مرکزی در اتحاد جماهیر شوروی وسط خاک جمهوری اذربایجان قرار گرفته بود و خیلیها فکر میکردند دلیلش نادانی دولت مرکزی نسبت به ترکیب جمعیتی این منطقه است.
در تاریخ اوایل قرن بیستم در این مورد آمده است که مردم ارمنستان و قرهباغ چندین بار با نامهنگاری و جمعکردن طومار و فرستادن سفیر و پیک به مقر دولت مرکزی آن زمان اتحادیه جماهیر شوروی سوسیالیستی سعی کردند دولت را قانع کنند که تقسیمبندیها اشتباه بوده است و قرهباغ با اکثیرت جمعیت ارمنی اش باید در جمهوری ارمنستان قرار بگیرد. این موضوع هر چند مورد توجه برخی رهبران شوروی قرار گرفت هیچ وقت به تصمیمی که رضایت کامل دو طرف ارمنی و آذری را جلب کند منجر نشد. اول برای این که یکی از سیاستهای دولت شوروی جابهجایی اقوام و به هم زدن ترکیب جمعیتی مناطق مختلف تحت کنترلش بود و بنابراین از قرارگرفتن یک اقلیت ارمنی از یکی از جمهوریهای مسلمان استقبال میکرد. دوم به این دلیل که قانون اساسی حکومت شوروی تغییر قلمروی هر یک از جمهوریها را مشروط به موافقت مردم آن جمهوری کرده بود و حکومت جمهوری آذربایجان با واگذارکردن قرهباغ به ارمنستان مخالف بود، در نتیحجه با وجود تلاشهایی برای دادن خودمختاری به این منطقه و حتی در مقاطعی، تعیین حاکمان روس و نظامی برای آن، درگیری بر سر این منطقه تمام نشد، خودمختاری آن هم که هر از چند گاهی در طول تاریخ برای چند دهه ادامه یافته ، همواره وضعیتی شکننده و مورد تهدید بوده است.